keel
noun
/ki:l/

ზღვ.

1. კილი (გემის / ნავის ფსკერის ძირითადი გრძივი კოჭი); false keel ცრუკილი, ფალშკილი;

2. ზმნ. მნიშვნ. : to keel over გადაბრუნება, გადაყირავება, გადატრიალება (გემისა, ნავისა).