ultimate
adjective
/ʹʌltɪmət/

1. ბოლო, საბოლოო, უკანასკნელი; დასკვნითი;

2. 1) ძირითადი, მთავარი; უმთავრესი;

2) უკიდურესი, უდიდესი, უაღრესი.