winch II
verb
/wɪntʃ/

1. ტექ. ჯალამბრის მეშვეობით რისამე აწევა (ასწევს);

2. შვეულმფრენის / შვეულმფრენიდან ჩამოშვებული ბაგირის მეშვეობით აყვანა (აიყვანს) / აწევა, სადმე გადაყვანა / გადატანა ან ძირს დაშვება; the injured man was winched to safety დაჭრილი შვეულმფრენის მეშვეობით გადაიყვანეს სამშვიდობოს; two crewmembers were winched down to the forward position ეკიპაჟის ორი წევრი შვეულმფრენიდან ბაგირით ჩაუშვეს მეწინავე პოზიციაზე.