(აბრევ. aslt)

1. 1) იერიში, შტურმი; დარტყმა; to make an assault on / upon / რაიმეზე იერიშის / შტურმის მიტანა; to take / to carry / a fortress by assault ციხესიმაგრის იერიშით / შტურმით აღება; to repulse / to repel / an assault იერიშის / შტურმის მოგერიება; to withstand an assault იერიშის / შტურმის გაძლება;

2) ბრძოლა დესანტის გადასხმისათვის;

2. ზედს. მნიშვნ. მოიერიშე, საიერიშო, იერიშისთვის განკუთვნილი.