encounter II
ზმნა
/ɪnʹkaʊntə(r)/

1. მოულოდნელად შეხვედრა (˂შე˃ხვდება); წაწყდომა;

2. მოწინააღმდეგესთან შეხვედრისას შეტაკების გამართვა (˂გა˃უმართავს); შემხვედრი ბრძოლის წარმოება.