havoc
არსებითი სახელი
/ʹhævək/

1. განადგურება, გაჩანაგება; დანგრევა; to make dreadful havoc საშინელი ნგრევის გამოწვევა;

2. არეულობა, უწესრიგობა; დაბნეულობა; to spread havoc among the enemy მოწინააღმდეგის რიგებში არეულობის შეტანა.