1. შეტევა, შეტევითი ბრძოლა (აბრევ. atk); attack in force შეტევა დიდი ძალებით; attack on a wide front შეტევა ფართო ფრონტით; attack through the depth of the hostile position შეტევა მოწინააღმდეგის პოზიციის სიღრმეში; the fury / the impetuosity / of an attack შეტევის სიმძაფრე / გააფთრებულობა; momentum of the attack შეტევის ტემპი; to beat off an attack შეტევის მოგერიება; to be engaged in the attack შეტევითი ბრძოლის წარმოება; ʘ უტევს; to be under attack ʘ უტევენ; to break off an attack შეტევის შეწყვეტა; to break up an attack მოწინააღმდეგის შეტევის ჩაშლა; to canalize an attack მოწინააღმდეგისათვის შეტევის ამა თუ იმ მიმართულებით განხორციელების იძულება; to carry out an attack შეტევის განხორციელება, შეტევა; to commit to attack ბრძოლაში ჩაბმა / შეყვანა (შეტევისას); to deal with an attack ʘ შეტევას იგერიებს; to deliver an attack შეტევის განხორციელება; to deter an attack შეტევის მოგერიება / უკუგდება; მოწინააღმდეგისათვის შეტევის შეწყვეტის იძულება; to discourage the attack მოწინააღმდეგისათვის შეტევაზე უარის თქმის იძულება / შეტევის დაწყების გამბედაობის დაკარგვინება; to invite an attack მოწინააღმდეგისათვის შეტევის განხორციელების იძულება / პროვოცირება; to launch / to make, to mount / an attack შეტევის დაწყება; to lead an attack შეტევის წარმართვა / მეთაურობა; to repel / to repulse / an attack შეტევის მოგერიება; to simulate an attack ყურადღების გადამტანი შეტევის განხორციელება; to step up the attack შეტევის ტემპის გაზრდა; შეტევის განვითარება; to ward off an attack შეტევის მოგერიება / უკუგდება; to withstand an attack შეტევის გაძლება;

2. თავდასხმა; a terrorist attack ტერორისტული თავდასხმა; to launch a military attack სამხედრო თავდასხმის განხორციელება;

3. ზედს. მნიშვნ. შეტევითი, შეტევითი ხასიათისა, შეტევისთვის განკუთვნილი; შემტევი.