battle I
noun
/ʹbætl/

1. ბრძოლა; კვეთება, შებმა; მსხვილი ოპერაცია; bloody battle სისხლისმღვრელი ბრძოლა; hot battle ცხარე / სასტიკი ბრძოლა; forthcoming battle მომავალი / მოახლოებული ბრძოლა; to fight / to wage / a battle ბრძოლის წარმოება, ბრძოლა; to engage in a battle ʘ იბრძვის, ბრძოლაშია ჩართული; to join / to enter, to fling into / battle ბრძოლაში ჩაბმა; to offer battle ბრძოლის თავს მოხვევა; to commit to battle ბრძოლაში შეყვანა, ბრძოლაში ჩაბმა; to refuse battle ბრძოლაზე უარის თქმა, ბრძოლისათვის თავის არიდება; to break off the battle ბრძოლის შეწყვეტა; ბრძოლიდან გამოსვლა; to lose the battle ბრძოლის წაგება; to win the battle ბრძოლის მოგება; to be killed / to die / in battle ʘ ბრძოლის ველზე დაეცა / დაიღუპა; the edge of battle ბრძოლის კულმინაცია; the issue of a battle ბრძოლის შედეგი; the phase of the battle ბრძოლის ფაზა / ეტაპი; in the heat of the battle შუა / გაცხარებულ ბრძოლაში; battle for air superiority ბრძოლა ჰაერში უპირატესობისათვის / ბატონობისათვის; field of battle ბრძოლის ველი (აგრ. battlefield); Battle of Britain ისტ. "ინგლისისათვის ბრძოლა" (II მსოფლიო ომში გერმანიის ფართომასშტაბიანი საჰაერო ომი ინგლისის წინააღმდეგ ჰაერში ბატონობის მოპოვებისათვის; 1940-41 წწ.);

2. მოძვ. საბრძოლო წყობა; საბრძოლოდ მოწყობილი ჯარი ან ხომალდები.