bound¹ I
noun
/baʊnd/

1) ზღვარი, საზღვარი; მიჯნა;

2) ჩვეულ. pl რისამე გარკვეული / განსაზღვრული ფარგლები; beyond / outside [within] the bounds of რისამე ფარგლებს / საზღვრებს მიღმა [რისამე ფარგლებში / საზღვრებში];

in bounds სამხედრო მოსამსახურეთათვის თავისუფალი (ითქმის უბნის, რესტორნისა და ა.შ. შესახებ); the pub is in bounds to troops ამ ბარში ჯარისკაცებისათვის შესვლა თავისუფალია.