(broke [brəʊk]; broken [ʹbrəʊkən])

1. 1) გატეხა (გატეხს), დაძლევა (მოწინააღმდეგისა); to break the spirit of the army ჯარის სულისკვეთების გატეხა / დემორალიზება;

2) შემტვრევა (˂შე˃ამტვრევს), შენგრევა;

3) გატეხა (˂გა˃ტეხს), დამტვრევა; მოტეხა; he broke his leg ფეხი მოიტეხა;

2. დაქსაქსვა (დაიქსაქსება), დაშლა; the enemy has broken მოწინააღმდეგე დაიქსაქსა / გაიფანტა;

3. დასვენება (˂და˃ისვენებს), შესვენება (ჩვეულ. ხანმოკლე); დასასვენებლად გაჩერება;

4. დარღვევა (˂და˃არღვევს) დისციპლინისა და ა.შ.;

5. ელექტრ. გამორთვა (˂გამო˃რთავს), დენის მიწოდების შეწყვეტა; წრედის განრთვა;

to break away ა) ციხიდან და ა.შ. გაქცევა; ბ) მოწინააღმდეგისაგან მოწყვეტა / თავის დაღწევა; გ) ავ. საბრძოლო წყობიდან გამოსვლა;

to break down ა) მწყობრიდან გამოსვლა, გაფუჭება, მუშაობის შეწყვეტა (ითქმის მექანიზმის და ა.შ. შესახებ); ბ) გატეხა, დაცემა (ფიზიკურად ან სულიერად); გ) დაყოფა, დანაწილება; დაშლა;

to break in ძალით შეჭრა, შევარდნა; შემტვრევა;

to break out ა) ციხიდან, ბანაკიდან და ა.შ. გაქცევა; to break out of barracks ყაზარმის თვითნებურად დატოვება, თვითდათხოვნაში ყოფნა; ბ) ალყის გარღვევა, ალყიდან ბრძოლით გასვლა; გ) ატყდომა, ʘ გაჩაღდა (ითქმის ომის, სროლისა და ა.შ. შესახებ);

to break through თავდაცვის ხაზის გარღვევა / მოწინააღმდეგის ტერიტორიაზე შეჭრა;

to break up ა) დამსხვრევა, ნატეხებად დამტვრევა; ბ) ნაწილებად დაშლა; გ) დაშლა, გაფანტვა (დემონსტრაციისა და მისთ.).