bunker
noun
/ʹbʌŋkə(r)/

1. რკინაბეტონის გრძელვადიანი საცეცხლე პოზიცია / სანგარი (განსაკ. ტყვიამფრქვევისა);

2. 1) ბუნკერი, თავშესაფარი;

2) ბუნკერი, მიწისქვეშა საწყობი (განსაკ. საბრძოლო მასალისა);

3. ზღვ. 1) ბუნკერი, ნახშირის ან ნავთობსათბობის რეზერვუარი / სათავსი გემზე (სარეისო მარაგის შესანახად ან ტვირთის სახით გადასაზიდად);

2) უპირატ. pl ბუნკერის ნახშირი / ნავთობსათბობი (განსაკ. გემის სარეისო მარაგისათვის).