1. წარუმატებლობის / მარცხის / კრახის განცდა (განიცდის); ჩაშლა, ჩაფუშვა; the plan collapsed as a result of poor planning გეგმა ცუდი დაგეგმვის შედეგად ჩაიშალა;

2. მოშლა (˂მო˃იშლება); ˂და˃რღვევა; ორგანიზებულობის / მთლიანობის დაკარგვა; enemy resistance collapsed as soon as the allies entered the town როგორც კი მოკავშირეები ქალაქში შევიდნენ, მოწინააღმდეგის ორგანიზებული წინააღმდეგობა შეწყდა / სრულად მოიშალა;

3. ჩამოქცევა (ჩამოიქცევა), ჩამონგრევა; ჩა˂მო˃ვარდნა / დავარდნა; the explosion caused the building to collapse აფეთქების შედეგად შენობა ჩამოინგრა.