contingency
noun
/kənʹtɪndʒənsɪ/

1. საგანგებო ვითარება (რომელიც სტიქიური უბედურების, ტერორისტული / დივერსიული აქტის გამო ან საბრძოლო ოპერაციის ჩატარების აუცილებლობის შედეგად შეიძლება შეიქმნას და რომელიც საგანგებო გეგმების ამოქმედებას, სწრაფ რეაგირებას და პირადი შემადგენლობის, მნიშვნელოვანი ობიექტებისა და აღჭურვილობის უსაფრთხოებისა და მზადყოფნის უზრუნველყოფას მოითხოვს);

2. შესაძლებლობა; შესაძლო / სავარაუდო საგანგებო ვითარება.