coordinate II
verb
/kəʊʹɔ:dɪneɪt/

კოორდინაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს), კოორდინირება; ურთიერთშეთანხმება, შეთანხმება (ორი ან რამდენიმე ადამიანის ან ჯგუფის მოქმედებებისა); the attack was not properly coordinated შეტევა სათანადოდ კოორდინირებული არ იყო.