discharge I
noun
/ʹdɪstʃɑ:dʒ/

1. გასროლა, გასროლით დაცლა (თოფისა, ქვემეხისა და მისთ.); the discharge of a rifle შაშხანის გასროლა / გასროლით დაცლა;

2. სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულება / აღსრულება; he was accused of obstructing the sergeant in the discharge of his duty მას სერჟანტისთვის თავისი სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებაში ხელის შეშლაში დასდეს ბრალი;

3. სამსახურიდან, თანამდებობიდან განთავისუფლება, დათხოვნა; discharge from the army ჯარიდან დათხოვნა; honourable discharge სამხედრო სამსახურიდან პენსიაზე პატივით გაშვება წოდებისა და წარჩინების ნიშნების შენარჩუნებით; discharge with disgrace სამხედრო სამსახურიდან დათხოვნა წოდების, წარჩინების ნიშნებისა და პენსიის უფლების ჩამორთმევით.