disobey
verb
/͵dɪsəʹbeɪ/

ურჩობა (ურჩობს, ეურჩება); ʘ არ ემორჩილება; ბრძანების ან კომანდის არშესრულება; he was punished for disobeying orders იგი ბრძანებების შეუსრულებლობისთვის დასაჯეს.