dominate
verb
/ʹdɒmɪneɪt/

1. მბრძანებლობა (მბრძანებლობს), ბატონობა; დომინირება; to dominate (over) people ხალხზე ბატონობა; ხალხის მორჩილებაში ყოლა;

2. ʘ არემარეს დაჰყურებს / არემარეზე გაბატონებულია (ითქმის სიმაღლის, პოზიციის, შენობის და მისთ. შესახებ); this hill dominates the entire valley ეს გორაკი მთელს ველზეა გაბატონებული.