drill I
noun
/drɪl/

1. 1) ვარჯიში; წვრთნა;

2) სავარჯიშო;

3) წინასწარ ნასწავლი მოქმედებათა დადგენილი თანმიმდევრობა (სხვადასხვა საგანგებო სიტუაციებში, ბრძოლის ველზე და სხვ. გამოსაყენებელი); the unloading drill is designed to prevent accidents ცეცხლსასროლი იარაღიდან ტყვიის ამოღებისას შესასრულებელ მოქმედებათა დადგენილ თანმიმდევრობას იმისთვის ასწავლიან, რომ თავიდან იქნეს აცილებული უბედური შემთხვევები;

2. სამწყობრო მომზადება; there was one hour of drill every morning ყოველ დილით ერთი საათის განმავლობაში სამწყობრო მომზადება ტარდებოდა.