enemy
noun
/ʹɛnəmɪ/

1. ვისიმე, რისამე მოწინააღმდეგე / ვინმესადმი, რაიმესადმი მტრულად განწყობილი ადამიანი; political enemy პოლიტიკური მოწინააღმდეგე / ოპონენტი;

2. (the enemy) მოწინააღმდეგე (საომარ მოქმედებებში ჩართული ერთ-ერთი მხარე — სახელმწიფო, ამ სახელმწიფოს ჯარები და ა.შ.); to deceive the enemy მოწინააღმდეგის შეცდომაში შეყვანა / მოტყუება; to fall into the hands of the enemy / into enemy hands / მოწინააღმდეგის ხელში ჩავარდნა; the enemy are forced to retreat მოწინააღმდეგე იძულებულია უკან დაიხიოს; the enemy is / are / in large force მოწინააღმდეგეს დიდი ძალები ჰყავს;

3. ზედს. მნიშვნ. მოწინააღმდეგისა; enemy camp მოწინააღმდეგის ბანაკი; enemy aircraft [tank, troops, aviation] მოწინააღმდეგის თვითმფრინავი [ტანკი, ჯარები, ავიაცია]; enemy dead მოკლულები / დაღუპულები მოწინააღმდეგის მხრიდან; enemy information ინფორმაცია / ცნობები მოწინააღმდეგის შესახებ.