air I
noun
/ɛə(r)/

1. 1) ჰაერი; ატმოსფერო; საჰაერო სივრცე; in the air ა) ჰაერში, ფრენისას; ბ) დაუცველი, გაშიშვლებული (ითქმის ფლანგის და ა.შ. შესახებ); გ) (აგრ. in the open air) სუფთა ჰაერზე, ღია ცის ქვეშ; to take the air აფრენა, ჰაერში აჭრა; by air ჰაერით, თვითმფრინავით;

2) ავიაცია; atomic air ატომმზიდი ავიაცია;

2. არტ. "ჰაერი" (ცეცხლის მაკორექტირებლის შეტყობინება ჭურვ˂ებ˃ის მიზანთან შეჯახებამდე / ჰაერში აფეთქების შესახებ);

3. ეთერი, რადიო / ტელევიზია; on the air ეთერში, რადიოთი / ტელევიზიით; to go on the air ა) რადიოთი / ტელევიზიით გადაცემა; ბ) რადიოთი / ტელევიზიით გამოსვლა.