fire II
verb
/ʹfaɪə(r)/

1. ცეცხლსასროლი იარაღიდან გასროლა (˂გა˃ისვრის); სროლა, ცეცხლის წარმოება, ცეცხლის დაშენა; to fire blank ფუჭი ვაზნებით სროლა; to fire smoke საკვამლე ჭურვების სროლა; to fire a volley ზალპით გასროლა, ზალპის მიცემა; to fire for effect სროლა / ცეცხლის დაშენა მიზნის დასაზიანებლად; to fire for demolition სროლა / საარტილერიო ცეცხლის დაშენა მიზნის დასანგრევად; the officer ordered his men to fire ოფიცერმა თავის ჯარისკაცებს უბრძანა, ესროლათ; he fired at the leading tank მან მეწინავე ტანკს ესროლა; they ran away as soon as the first shot was fired ისინი პირველივე გასროლისთანავე გაიქცნენ; missiles were fired at the enemy მოწინააღმდეგეს რაკეტები ესროლეს / დაუშინეს;

2. შორისდ. მნიშვნ. : fire! ცეცხლი! (კომანდა); ten rounds, fire for effect! ათი ჭურვი, მიზნის დასაზიანებლად — ცეცხლი! (კომანდა).