flash II
verb
/flæʃ/

1. უეცრად განათება (˂გა˃ანათებს); სინათლის მიშუქება / მინათება; შუქსიგნალის მიცემა; he flashed his torch three times მან სამჯერ მისცა შუქსიგნალი / გაანათა თავისი ელექტროფარნით;

2. სასწრაფოდ გაგზავნა (˂გა˃გზავნის), გადაცემა (რადიოშეტყობინებისა, ინფორმაციისა); we flashed the information to HQ ინფორმაცია სასწრაფოდ გავგზავნეთ შტაბში.