ავ.

1. თვითმფრინავისთვის და სხვ. აფრენაში ხელის შეშლა (˂შე˃უშლის) ან აფრენის აკრძალვა; მიწაზე / აეროდრომზე დატოვება (თვითმფრინავისა ან სხვ. საფრენი აპარატისა); the squadron was grounded by fog ნისლმა ესკადრილიას აფრენის საშუალება არ მისცა;

2. ფრენების აკრძალვა (აუკრძალავს), ფრენებიდან მოხსნა (მფრინავისა ან ეკიპაჟის წევრისა); he was grounded until the investigation was completed გამოძიების დასრულებამდე მას ფრენები აუკრძალეს.