hit II
verb
/hɪt/

(hit) 1) მიზანში მოხვედრება (˂მო˃ახვედრებს) / მორტყმა; he was hit by a sniper მას სნაიპერმა მოარტყა;

2) დარტყმის მიყენება (˂მი˃აყენებს); თავდასხმის / რეიდის განხორციელება; the town was hit by bombs again last night გასულ ღამეს ქალაქი კვლავ დაიბომბა.