immobilize
verb
/ɪʹməʊbəlaɪz/

1. გაჩერება (˂გა˃აჩერებს), პარალიზება; ცეცხლით შებოჭვა (მოწინააღმდეგისა);

2. უძრავად / უმოძრაოდ ქცევა (აქცევს), მოძრაობის უნარის დაკარგვინება; a missile designed to destroy or immobilize enemy tanks რაკეტა, რომლის დანიშნულებასაც მოწინააღმდეგის ტანკების განადგურება ან მათთვის გადაადგილების უნარის დაკარგვინება წარმოადგენს; the planes were immobilized by bad weather ცუდი ამინდის გამო თვითმფრინავები ვერ დაფრინავდნენ / მიწას იყვნენ მიჯაჭვულნი;

3. დაბლოკვა (˂და˃ბლოკავს), არასამუშაო მდგომარეობაში მოყვანა; მწყობრიდან გამოყვანა (ავტომანქანისა, მოწყობილობისა, ცეცხლსასროლი იარაღისა და სხვ.);

4. მედ. იმობილიზაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს), დაფიქსირება; თაბაშირის / არტაშნის დადება (მოტეხილ სახსარზე, კიდურზე და სხვ.).