interception
noun
/͵ɪntəʹsɛpʃn/

1. 1) დანიშნულების ადგილას მისვლამდე ხელში ჩაგდება, დაჭერა / შეპყრობა, შეჩერება ან განადგურება (შიკრიკისა, სამხედრო შენაერთისა, ავტომანქანისა და სხვ.);

2) ავ. მოწინააღმდეგის თვითმფრინავისთვის გზის გადაჭრა (გზაგადამჭრელი თვითმფრინავის მიერ);

2. რადიოდაჭერა; რადიოთი გადაცემული, სატელეფონო და სხვ. ინფორმაციის / შეტყობინების ხელში ჩაგდება (ფარული მოსმენის, მიყურადების, რადიოდაჭერის და სხვ. გზით); the interception of enemy messages მოწინააღმდეგის შეტყობინებათა ხელში ჩაგდება / ფარულად მოსმენა;

3. დაზვერვის თანამშრომლები, რომლებიც მოწინააღმდეგის შეტყობინებების, კავშირგაბმულობის ხაზების და მისთ. რადიოდაჭერით ან ფარული მოსმენით / მიყურადებით არიან დაკავებული; these countermeasures are designed to confuse the enemy interception ეს კონტრზომები მოწინააღმდეგის რადიოდაჭერის შეცდომაში შესაყვანად არის გამიზნული.