noncombatant
noun
/nɒnʹkɒmbətənt/

1. ნონკომბატანტი, არასამწყობრო სამხედრო მოსამსახურე (რომელიც საომარ მოქმედებებში არ მონაწილეობს — სამედიცინო სამსახურის წევრი, სამხედრო ნაწილის მღვდელი და სხვ.) [შდრ. აგრ. combatant];

2. მშვიდობიანი მოქალაქე (საომარ მოქმედებათა ზონაში).