order I
noun
/ʹɔ:də(r)/

1. ბრძანება, განკარგულება; ინსტრუქცია; to give [to receive] order ბრძანების / განკარგულების გაცემა [მიღება]; oral / verbal / order სიტყვიერი ბრძანება / კომანდა;

2. რიგი, თანამიმდევრობა; გარკვეული რიგით განლაგება; in alphabetical order ანბანის რიგზე, ანბანურად; in chronological order ქრონოლოგიურად, ქრონოლოგიური თანამიმდევრობით; without order უწესრიგოდ, არეულად;

3. წესრიგი, მოწესრიგებულობა; in order წესრიგში, მოწესრიგებულად; you are in bad order მოუწესრიგებელი ხარ;

4. წესრიგი, დისციპლინა; public order საზოგადოებრივი წესრიგი; to keep order წესრიგის დაცვა;

5. ტიპი, კატეგორია (ფორმის ტანსაცმლისა, აღჭურვილობისა და ა.შ.); marching order სალაშქრო ფორმა / აღჭურვილობა [იხ. აგრ. 6];

6. მწყობრი, წყობა; open [close, extended] order გაჯრილი [მიჯრილი, გაფანტული / დანაწევრებული] მწყობრი; battle order = order of battle; marching order = order of march [იხ. აგრ. 5].