point defence
noun
/ʹpɔɪntdɪ͵fɛns/

1) კონკრეტული ობიექტის დაცვა (უპირატ. საჰაერო დარტყმებისა და მართვადი რაკეტებისგან );

2) ზღვ. გემის საჰაერო თავდაცვა (საზენიტო ქვემეხებით, "ზედაპირი-ჰაერი" კლასის რაკეტებით და სხვ.).