Military references
push I
noun
/pʊʃ/
1. დაზვ. სადგურებისთვის ინფორმაციის საკუთარი ინიციატივით დაგზავნა;
2. ლოგ. მომარაგების საგნების პარტიის მიწოდება დადგენილი განრიგის მიხედვით (მიმღების მიერ შეკვეთის გარეშე);
3. შეტევა, წინსვლა / წინ წაწევა; they made a push to capture the capital დედაქალაქის დასაკავებლად შეტევა წამოიწყეს;
4. ბიძგი; ხელის და სხვ. კვრა, ბიძგება.