rank I
noun
/ræŋk/

1. წოდება; სამსახურებრივი მდგომარეობა; რანგი; the rank of admiral |of captain, of sergeant] ადმირალის [კაპიტნის, სერჟანტის] წოდება; to advance in rank წოდებრივად დაწინაურება, უფრო მაღალი წოდების მიღება ან მინიჭება; to reduce in rank წოდებრივად ჩამოქვეითება, ერთი საფეხურით წოდების ჩამოკლება [შდრ. აგრ. 2];

2. (the ranks) pl 1) რიგითი ან სერჟანტთა შემადგენლობა; he rose from the ranks to become a general მან სრულად გაიარა გზა რიგითი ჯარისკაციდან გენერლამდე; to reduce to the ranks წოდებრივად რიგითამდე ჩამოქვეითება [შდრ. აგრ. 1];

2) არმია, ჯარი, შეიარაღებული ძალები;

3. მწკრივი; მწყობრი; form three ranks! სამ მწკრივად მოეწყვე! (კომანდა); close ranks! მიიჯარ! (კომანდა); to break ranks ა) სიმწყობრის ან მწკრივის სისწორის დარღვევა; ბ) მწყობრიდან გა˂მო˃სვლა; გ) მწყობრის დაშლა;

the rank and file რიგითი შემადგენლობა; ჯარისკაცები, რიგითი მებრძოლები;

to pull rank მაღალი წოდების / სამსახურებრივი მდგომარეობის გამოყენება (სადავო საკითხის გადაწყვეტისას ან პირადი მიზნებისათვის).