rout II
verb
/raʊt/

1) მოწინააღმდეგის უკუქცევა (უკუაქცევს), უწესრიგოდ უკან დახევინება; ʘ გააქცევს; the invaders were routed ქვეყანაში შემოჭრილი ინტერვენტები უკუაქციეს / გააქციეს;

2) მოწინააღმდეგის დამარცხება (˂და˃ამარცხებს); შემუსვრა, განადგურება.