scatter
verb
/ʹskætə(r)/

1. მიმოფანტვა (˂მიმო˃ფანტავს), მიმოყრა;

2. გაფანტვა (˂გა˃იფანტება), აქეთ-იქით გაქცევა, დაშლა (ითქმის ხალხის ჯგუფის ან ბრბოს შესახებ); the protesters scattered when we opened fire საპროტესტო აქციის მონაწილენი გაიფანტნენ, როდესაც ჩვენ ცეცხლი გავხსენით.