scout II
verb
/skaʊt/

1. დაზვერვის წარმოება (აწარმოებს); მზვერაობა, მზვერავის ფუნქციების შესრულება;

2. რისამე დაზვერვა (˂და˃ზვერავს); 6 Platoon is scouting the enemy position მე-6 ოცეული მოწინააღმდეგის პოზიციას ზვერავს.