silent
adjective
/ʹsaɪlənt/

1. მდუმარე, ხმას რომ არ იღებს (ითქმის ადამიანის შესახებ); they were ordered to remain silent მათ უბრძანეს, ჩუმად ყოფილიყვნენ / ხმა არ ამოეღოთ; we made a silent approach to the objective მდუმარედ / ხმის ამოუღებლად მივუახლოვდით მიზნად დასახულ ობიექტს;

2. ჩუმი, უხმო, ხმას რომ არ გამოსცემს (ითქმის უსულო საგნის შესახებ); the guns were silent ქვემეხების ხმა არ ისმოდა; ქვემეხები გაჩუმებული იყო.