skirmish II
verb
/ʹskɜ:mɪʃ/

ხანმოკლე ბრძოლის / შეტაკების გამართვა (˂გა˃უმართავს); სროლის ატეხა, ცეცხლის გახსნა; the section skirmished onto the forward edge of the enemy position ათეულმა მოწინააღმდეგის პოზიციის წინა კიდეს შეუტია / ცეცხლი გაუხსნა.