surprise II
verb
/səʹpraɪz/

1. მოულოდნელად თავს წადგომა (˂წა˃ადგება); ʘ მოუმზადებელს / დაუცველს მოუსწრო;

2. უეცრად თავდასხმა (თავს ˂და˃ესხმის), უეცარი იერიშის მიტანა; we surprised the enemy as it was crossing the river მოწინააღმდეგეზე უეცარი იერიში მივიტანეთ, როდესაც იგი მდინარის ფორსირებას ახდენდა.