synchronization
noun
/͵sɪŋkrənaɪʹzeɪʃn/

1. სინქრონიზაცია, დროსა და სივრცეში ერთმანეთთან შეთანხმება / კოორდინაცია (განსაკ. საბრძოლო მოქმედებებისა – მაქსიმალური ეფექტის მისაღწევად);

2. დაზვ. სინქრონიზაცია, სადაზვერვო წყაროებისა და მეთოდების ოპერატიული გეგმის თანახმად გამოყენება.