undermine
verb
/͵ʌndəʹmaɪn/

1. ისტ. 1) სიმაგრისთვის ძირის გამოთხრა (˂გამო˃უთხრის); ნაღმის დადება, დანაღმვა;

2) ნაღმით აფეთქება (ააფეთქებს);

2. ძირის გამოთხრა (˂გამო˃უთხრის), ზიანის მიყენება; ჩაშლა.