watchkeeper
noun
/ʹwɒtʃ͵ki:pə(r)/

1. ზღვ. მევახტე, ვახტზე მდგომი (მატროსი ან ოფიცერი);

2. შტაბის მორიგე; I acted as a G4 watchkeeper ჯი-4- / ლოგისტიკის განყოფილების მორიგე ვიყავი.