attrition
არსებითი სახელი
/əʹtrɪʃn/

1. მოწინააღმდეგის თანდათანობითი დაუძლურება / სულიერად გატეხა (ხშირი / შემაწუხებელი თავდასხმებით ან მედგარი წინააღმდეგობით); war of attrition ომი დაუძლურებაზე (აგრ. attrition warfare, attritional warfare);

2. ტექ. ხეხვა, ხახუნი; ხეხვით / ხახუნით გაცვეთა;

3. კლება, შემცირება; დანაკარგები (ცოცხალი ძალისა, ტექნიკისა და ა.შ.).