authority
არსებითი სახელი
/ɔ:ʹθɒrətɪ/

1. 1) ძალაუფლება, ხელისუფლება; მმართველობა, გამგებლობა; to assume authority ძალაუფლების ხელში ჩაგდება; to exercise authority მმართველობის განხორციელება, მართვა; in authority ძალაუფლებით აღჭურვილი, ხელისუფლებაში მყოფი;

2) უფლებამოსილება, უფლება; to give [to have, to receive] authority (for an act / to do smth. / ) (ამა თუ იმ ქმედების / რისამე გაკეთების) უფლებამოსილების / უფლების მიცემა [ქონა, მიღება]; to act under the authority of UN გაეროს მიერ მინიჭებული უფლებამოსილების შესაბამისად მოქმედება;

2. 1) ჩვეულ. pl ხელისუფლება, ხელმძღვანელობა, თანამდებობის პირები; ადმინისტრაცია, მმართველი ორგანოები;

2) სამეთაურო ინსტანცია; უფროსი;

3. ავტორიტეტი, გავლენა; to carry authority გავლენის ქონა, ავტორიტეტით სარგებლობა.