მეზობელი სიტყვები
beacon
არსებითი სახელი
/ʹbi:kən/
1. 1) შუქურა;
2) სასიგნალო ფარანი / ლამპა;
2. 1) სასიგნალო შუქი;
2) მოძვ. სასიგნალო კოცონი (განსაკ. მტრის მოახლოების მანიშნებელი); აგრ. გორაკი, სადაც სასიგნალო კოცონს ანთებდნენ;
3. საზღვაო ან საავიაციო რადიოშუქურა (აგრ. radio beacon);
4. ზღვ. სანაპირო ნიშანი; სარყე; ბაკენი; ბუი.