bearing
არსებითი სახელი
/ʹbɛərɪŋ/

1. 1) სპეც. აზიმუტი (აგრ. azimuth); to get / to find, to take / one's bearing ორიენტირება, საკუთარი ადგილსამყოფლის განსაზღვრა; to lose one's bearing ორიენტაციის დაკარგვა; გზის არევა;

2) ზღვ., ავ. პელენგი; რუმბი;

2. ზიდვა; ტარება; the bearing of arms is forbidden იარაღის ტარება აკრძალულია;

3. ქცევა; საქციელი; თავის დაჭერის მანერა; the bearing of a soldier მხედრული გამართულობა;

4. ტექ. 1) საკისარი; საკისრის სადები;

2) საყრდენი; საყრდენი ზედაპირი / წერტილი.