მეზობელი სიტყვები
blackout
არსებითი სახელი
/ʹblækaʊt/
1. შუქშენიღბვა; დაბნელება (საჰაერო თავდასხმის დროს);
2. ელექტროენერგიის მიწოდების შეწყვეტა, უსინათლობა (ავარიისას);
3. რად. 1) ბლექაუტი, ამა თუ იმ სიხშირეზე კავშირის გაწყვეტა / დარღვევა;
2) = radio silence;
4. გონების, მეხსიერების ან მხედველობის დროებითი დაკარგვა;
5. ინფორმაციის და ა.შ. აკრძალვა (ცენზურული მოსაზრებების გამო).