blast II
ზმნა
/blɑ:st/

1) აფეთქება (ააფეთქებს), აფეთქებით დანგრევა / განადგურება; the old bridge was blasted to bits ძველი ხიდი ააფეთქეს / ნამსხვრევებად აქციეს;

2) გვირაბის, გზის და ა.შ. გაყვანა (გაიყვანს) / გაჭრა (ასაფეთქებელი საშუალებების გამოყენებით); to blast a tunnel through the mountain მთაში გვირაბის გაყვანა / გაჭრა;

3) ჯავშნის და ა.შ. გახვრეტა (˂გა˃ხვრეტს);

to blast off აფრენა, მიწას მოწყდომა, სტარტის აღება (ითქმის რაკეტის და მისთ. შესახებ).