(blew [blu:]; blown [bləʊn])

1. (აგრ. to blow up) აფეთქება (ააფეთქებს), აფეთქებით დანგრევა / განადგურება; the bridge has been blown ხიდი ააფეთქეს;

2. ელექტრ. გადაწვა (˂გადა˃იწვება), დადნობა (ითქმის მცველის შესახებ);

to blow up ა) იხ. 1; they blew up the fuel dump მათ საწვავ-საპოხი მასალების საწყობი ააფეთქეს; ბ) აფეთქება (აფეთქდება), აფეთქებისაგან დანგრევა / განადგურება; the tank blew up ტანკი აფეთქდა.