bomb II
ზმნა
/bɒm/

1) დაბომბვა (˂და˃ბომბავს); ბომბების ჩამოგდება / დაშენა; the base has been bombed twice ბაზა ორჯერ დაიბომბა; to be bombed out ʘ ა) დაიბომბა, ბომბ˂ებ˃ის მოხვედრის შედეგად განადგურდა / დაინგრა (ითქმის შენობის და ა.შ. შესახებ); ბ) ვინმეს სახლს ბომბი მოხვდა, სახლი ბომბმა დაუნგრია;

2) საარტილერიო ცეცხლის დაშენა (˂და˃უშენს);

3) ხელყუმბარების დაშენა (˂და˃უშენს);

to bomb up თვითმფრინავის, საბრძოლო მანქანის და ა.შ. ბომბებით / საბრძოლო მასალით აღჭურვა (აღჭურავს; აღიჭურვება).