breach II
ზმნა
/bri:tʃ/

1. გარღვევა (˂გა˃არღვევს) თავდაცვის ხაზისა და ა.შ.; to breach the enemy's defences მოწინააღმდეგის თავდაცვითი პოზიციების გარღვევა;

2. შენგრევა (˂შე˃ანგრევს); განგრევა, გამოტეხა (ხვრელისა);

3. დარღვევა (˂და˃არღვევს) დისციპლინისა და ა.შ.