burst II
ზმნა
/bɜ:st/

(burst [bɜ:st])

1. 1) აფეთქება (აფეთქდება); ˂გა˃სკდომა; the shell burst next to the command post ჭურვი სამეთაურო პუნქტთან ახლოს გასკდა;

2) აფეთქება (ააფეთქებს); გახეთქა;

2. რისამე უეცრად დაწყება (˂და˃იწყება); აფეთქება, ატყდომა (აგრ. to burst out); the storm burst ქარიშხალი ამოვარდა; war burst out ომი ატყდა; epidemics burst out ეპიდემიამ იფეთქა; to burst through თავდაცვითი ზღუდის გარღვევა; მოწინააღმდეგის პოზიციებში შეჭრა.